SARABATTAE

SARABATTAE

i. e. sibi viventes. Sic dicuntur S. Benedicto tertium genus Monachorum; quoniam, inquit, nullâ regulâ approbati experientiâ maegistrâ, sicut aurum in sornace, sed et in plumbi naturam molliti adhuc operibus, servantes saeculo fidem, mentiri Deo per tonsuram noscuntur: quibus pro lege est desiderium voluptas: cum, quidquid putaverint, vel elegerint hoc dicant sanctum: et quod noluerint, hoc putent non licere. Apologia Henrici IV. Imperatoris in rerum German. Script. apud henr. Spelmann. Gloss. Archaeol.